Topologia magistrali jest jedną z topologii fizycznych sieci komputerowej. Charakteryzuje się tym że wszystkie elementy sieciowe podłączone są do pojedynczego, otwartego kabla zwanego szyną lub magistralą, którego zadaniem jest rozprowadzanie sygnału.
Wymagane jest aby oba końce magistrali były zakończone opornikami ograniczającymi, zwanymi terminatorami. Terminator symuluje nieskończenie długi kabel i eliminuje w ten sposób odbicia sygnału od końca kabla mogące zakłócić pracę odbiorników. Musi on mieć rezystancję równą impedancji falowej kabla przeznaczonego na magistralę. W sieciach komputerowych stosuje się głównie kabel koncentryczny o impedancji falowej 50 Ω.
Najczęściej jest to tzw. „cienki Ethernet”. Sieć oparta na kablu koncentrycznym posiada przepustowość 10 Mb/s. Można przyłączyć do niego przy użyciu specjalnych trójników maksymalnie 30 komputerów. Długość jednego segmentu sieci nie powinna przekraczać 185 m.
Kabel ten posiada tylko jeden kanał dlatego zdarza się że niektóre sieci oparte na magistrali korzystają z więcej niż jednego kabla dzięki czemu mogą obsługiwać więcej niż jeden kanał. Nie jest on obsługiwany przez żadne urządzenia zewnętrzne, dlatego też nadawane sygnały docierają do wszystkich stacji, ale pakiety odbierane są tylko przez stację, do której są adresowane, ponieważ każda stacja sprawdza, czy dane są skierowane do niej. Brak dodatkowych urządzeń zewnętrznych znacząco wpływa na niski koszt i prostotę instalacji sieci. Jest to również przyczyną ograniczeń dotyczących odległości, funkcjonalności i skalowalności sieci. Topologia ta jest, więc stosowana praktyczna jedynie dla najmniejszych sieci LAN. Kolejną wadą wynikającą z wykorzystania topologii magistrali jest fakt, że uszkodzenie magistrali powoduje unieruchomienie całej sieci, a brak centralnego systemu zarządzającego siecią utrudnia diagnostykę błędów.
Topologia magistrali często używana była kilka lat temu. Była najczęściej spotykanym połączeniem komputerów i innych urządzeń. Jej dominacja trwała bardzo krótko. Na dzień dzisiejszy używana jest niezwykle rzadko, i gdy występuje możliwość zastępowana jest topologią gwiazdy.
